Και το μπάσο μιλάει

Δουλεύω μέχρι αργά στον υπολογιστή μου, προσπαθώντας να τελειώσω μια δουλειά που με τυρανά εδώ και ώρα. Ουφ. Τέλος! Όπα. Για περίμενε λίγο. Και άλλες φορές έχει συμβεί αυτό και έχω ξενυχτήσει για αντίστοιχες δουλειές, αλλά σήμερα δεν έχω νεύρα. Ρε συ, αυτή η αφίσα βγήκε πολύ καλή, έχει ψυχή, τι στο...

Γυρίζω να κοιτάξω την αιτία της έμπνευσής μου και νάτην. Ραδιοφωνικός Σταθμός που παίζει... μπάσο. Μελλοδικό, ρυθμικό αλλά γεμάτο ψυχή. Κατευθείαν τηλέφωνο στο σταθμό και ερώτηση για το συγκρότημα. Α, μάλιστα. Όχι συγκρότημα αλλά σόλο καλλιτέχνης ονόματι Marcus Miller.

Μαύρος καλλιτέχνης που έφτιαξε ένα μουσικό σχήμα με 2 μπάσα όπου το ένα είναι το δικό του. Ρυθμικός και βιρτουόζος με απίστευτη ενορχήστρωση και δημιουργικότητα. Χαρακτηριστικό παίξιμο slap & pop με full Funk επηρροές πάνω σε ένα custom Fender Jazz Base αλλά Marcus Miller Edition.

Από τη funk σε slow αλλά και soul κομμάτια, ο Marcus με περνάει μέσα από συναισθήματα που με γεμίζουν δημιουργικότητα. Φυσικά ανακάλυψα τη μουσική που θα με συνοδεύει στις απαιτητικές εργασίες της δουλειάς μου.

Όπα, κάτσε... φτου και άλλο σχέδιο που ξέχασα κάτω από τα εκατομμύρια χαρτιά στο γραφείο μου. Ποιός κάθεται να... Κάτσε ρε συ. Υπάρχει ο Marcus Miller συντροφιά. File-> New...

http://www.youtube.com/watch?v=NHdN_O5k3WM

Back to basics

Θέλουμε να φτιάξουμε μια μπάντα. Τι κάνουμε λοιπόν? Βρίσκουμε πρώτα τον μπασίστα, αναγκαστικά το πρώτο και κυριότερο όργανο μιας μπάντας καθώς είναι το όργανο που κάνει την ενορχήστρωση και κρατά και ρυθμό. Μετά βρίσκουμε τον ντράμερ, ο οποίος καλείται να δεθεί με τον μπασίστα και να αποκτήσουν το ξακουστό "Rhythm Session". Τέλος, βρίσκουμε και έναν κιθαρίστα ο οποίος συνήθως τραγουδάει κιόλας. Φτιάξαμε την μπάντα μας. Ωραία.
Βγάλτε τώρα τον μπασίστα, βάλτε τον ντράμερ να παίζει σαν μικρό παιδάκι ή σαν μικρό ανθρωπάκι των σπηλαίων και δώστε στον κιθαρίστα και τραγουδιστή μια πλαστική κόκκινη κιθάρα που αγοράσατε με 80ευρώ. Μόλις σχηματίσατε τους White Stripes!

Ο Jack και η Meg (White) σχηματίσανε αυτή τη μπάντα, γιατί απλώς, ο Jack ήθελε να γυρίσει στα βασικά. Δηλαδή, να παίξει απλές μελωδίες, μικρά reef και απλά σχήματα στα τύμπανα γιατί, όπως πιστεύει ο ίδιος, δεν χρειάζεσαι 12μελή μπάντα για να παίξεις μπλουζ ή ροκ. Χωρίς πολλά - πολλά εφέ, με φτηνά μουσικά όργανα, ξεχαρβαλωμένες κιθάρες αλλά με ψυχή και βιώματα από την καθημερινή τους ζωή, οι White Stripes μας μεταφέρουν σε έναν μουσικό κόσμο γεμάτο μουσικούς πειραματισμούς, πάντα κοντά στα βασικά.

Με επηρροές από μεγάλους μπλουζίστες, όλα τους τα τραγούδια, αργά και γρήγορα έχουν την ίδια βασική αρχή. "Βιώνω, γεύομαι, ερωτεύομαι, πονάω, γελάω, πορεύομαι άρα έχω ότι χρειάζεται για να φτιάξω τραγούδια που είναι διαχρονικά και μεταφέρουν ακριβώς το εκάστοτε συναίσθημα" λέει ο Jack White καθώς στο άλλο Tab του Firefox βλέπω ένα βίντεο όπου κάνει σόλο με την κιθάρα του και ο σκηνοθέτης επιμένει να κάνει κοντινό πλάνο στα χέρια του. Πιο κοντινό. Πιο κοντινό. Ο Jack White αφήνει την κιθάρα του καθώς το τραγούδι μόλις τελειώνει. Δεν είναι χρώμα αυτό, πάνω στους μαγνήτες της κιθάρας του. Είναι αίμα από τα δάχτυλά του.

http://www.youtube.com/watch?v=5roz5-wdjBg
http://www.youtube.com/watch?v=f7kDXX3IBs4&feature=related

Σπάνια Γη

Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε μια μπάντα που αποτελείται από μαύρους μουσικούς. Άρα, έρχεται στο μυαλό σας στακάτος ρυθμός, soul αίσθηση και ατελείωτο groove. Ακριβώς σε αυτό το μοτίβο κολάει το feeling των Rare Earth. Μόνο που... είναι λευκοί!

Ακριβώς! Αυτή η απίστευτα ρυθμική, γεμάτη "ψυχή" μπάντα αποτελείται από λευκούς που κοντράρονται στα ίσια με μαύρους καλλιτέχνες. Τους άκουσα για πρώτη φορά στο πικάπ του πατέρα μου πριν από 9 χρόνια. Καθώς σκάλιζα τους δίσκους βρήκα έναν δικό τους. Τον βγάζω από τη θήκη του και διαπιστώνω ότι μόνο εγώ λείπω από επάνω. Γρατζουνιές και χτυπήματα σε όλη την επιφάνεια του, λες και τον τιμωρούσαν για την κακή μουσική που μπορεί να έκρυβε στα αυλάκια του. Κάθε άλλο, γυρνάει ο πατέρας μου και μου λέει: "Πιες μια μπυρίτσα, βάλε τα ακουστικά και άκουσε όλη την Α' πλευρά", όπως και έκανα.

Ένιωσα ρεύμα να διατρέχει όλη τη σπονδυλική μου στήλη και ανατριχίλα από το feeling τους. Ατμοσφαιρικό σαξόφωνο, ρυθμικά ντραμς, μπάσο στακάτο και κιθάρα με λίγο delay με ταξιδεύουν αλλού. Μια ολόκληρη πλευρά διαρκεί το διασκευασμένο τραγούδι "Get Ready" των Temptations, καθώς η εκτέλεση είναι από Live.

Κλείστε τα φώτα, κλείστε το γαμημένο το κινητό, ανάψτε δυο - τρία κεράκια, βάλτε αλκοόλ της αρεσκείας σας και ακούστε το τσίτα φωνή. Τσίτα! Ούτε ντεσιμπέλ παρακάτω. Γεμίστε τα αυτιά σας με μουσική φτιαγμένη απο την ανθρώπινη ψυχή...

http://www.youtube.com/watch?v=Ky04q6V8-mI&feature=related