Τα σηκώματα που κάνει στις χορδές είναι κάτι παραπάνω από θεϊκά, τα μουσικά σχήματα που επινόησε δεν έχουν αντίπαλο, οι κιθάρες τον κοιτούν και σκύβουν το κεφάλι εμπρος στη μουσική του μεγαλοφυία. Συνδυάζοντας τις πεντατονικές και τις χρωματικές κλίμακες μέσα από το μοναδικό φίλτρο των blues, ο Gary Moore κατάφερε να ενώσει την σκληρή παραμόρφωση των ενισχυτών με τις βασικές ένοιες της blues μουσικής.
'Οντας Ιρλανδός και όχι Αμερικάνος όπως όλοι νομίζουν, συμμετείχε αρχικά στους Thin Lizzy ξεκινώντας την καριέρα του με τον καλύτερο τρόπο. Συνέχισε κάνοντας μεγάλες συνεργασίες και δίσκους με μεγάλους μπλουζίστες όπως ο Albert King, o Albert Collins, B.B. King και διάφορους άλλους.
Η κιθάρα που κρατάει είναι η γυναίκα του, ο μεγάλος έρωτας της ζωής του, η σκρόφα που τον παράτησε, ο κολλητός του που έφυγε γρήγορα από τη ζωή, οι γεννήσεις των παιδιών του, το πρώτο του μουσικό συμβόλαιο, η πρώτη του κιθάρα, η πρώτη φορά που έφτασε κοντά στο θάνατο, το πρώτο του αμάξι, οι φωνές των οπαδών του, το χειροκρότημα του κόσμου. Ο Gary Moore εφαρμόζει μια φράση που διάβασα στους υπότιτλους της ταινίας "Crossroads", όπου ο πρωταγωνιστής λέει: "Το blues δεν είναι τίποτα άλλο από έναν καλό άνθρωπο ο οποίος αισθάνεται άσχημα".
Δεν υπάρχει, πλέον, κιθάρα στον πλανήτη που μπορεί να κλάψει όπως τις κατάφερνε ο Gary Moore, μιας και αποφάσισε να πάει κάπου πιο ψηλά, μαζί με τους υπόλοιπους της παρέας...
[ Messiah will come again ]
